Issyk Kul / Karakol
Najbardziej dziewiczym terenem jeziora Issyk-Kul jest jego wschodnia oraz południowa część. Północne wybrzeże, wraz z letnią stolicą Czołponata pełne jest tanich hoteli i prowizorycznie przygotowanych miejsc kempingowych do których zjeżdżają w ciepłych miesiącach Rosjanie. Tania wódka i zabawa to drugie imię tego miasta. Mniej więcej na wysokości Karakołu rozpoczynają się interesujące trasy trekkingowe, liczne wąwozy (Barskoon, Skazka, Siedem Byków) oraz ukryte między górami maleńkie jezioro Ala-Kul. Największym miastem na południu jest Bokonbayevo – osobiście darzę tą mizerną mieścinę ogromnym sentymentem, to tam po raz pierwszy jeździłam konno oraz miałam okazję zobaczyć na żywo jak polują prawdziwi nomadzi z orłem na ramieniu. Przyznam szczerze, że widok rozrywanego zająca nie jest najprzyjemniejszy, a sama próba dźwignięcia tak wielkiego ptaka siłą mego marnego bicepsa również nie była łatwa. Droga wzdłuż wybrzeża ciągnęła się leniwie i jednostajnie, jednak widoki na ośnieżone szczyty po prostu nie nudzą się nigdy. Bardzo zazdroszczę Kirgizom ich dzikiej i niedostępnej natury, nie trzeba się tutaj natrudzić aby znaleźć miejsce odosobnione, w październiku nawet na utartych szlakach cieżko spotkać więcej niż kilka osób w trakcie całego dnia. Niesamowita odmiana w porównaniu do naszych Tatr. Przydały nam się godziny spędzone na siłowni, parę razy musiałyśmy pchać samochód to do mechanika, to na stację… bo np. nasz kochany Azamat zapomniał zatankować, a do najbliższej stacji było około 40km…:) Czasem przychodziło nam spać pod gołym niebem, ponieważ większość hotelików jest tu zamknięta poza sezonem, jeść śniadanie nad jeziorem z lekko przemarzniętym ciałem, które próbowaliśmy rozgrzewać na przemian to herbatą to wódką… Cała nasza trójka bawiła się aż za dobrze, a ja przekonałam się po raz kolejny, że wakacje bez gór i porządnego fizycznego wysiłku to nie wakacje. 🙂
Bądź pierwszą osobą, która zostawi swój komentarz