Korsyka / GR20

Wielogodzinne wspinaczki, lodowate prysznice, trudne korsykańskie charaktery na drodze, pierwsze łzy z wycieńczenia i niesamowita satysfakcja po dwóch tygodniach wędrówki. Właśnie tak wyglądała przeprawa przez szlak gr20, który w początkowym założeniu chciałyśmy pokonać z K. jedynie częściowo (Calenzana-Vizzavona). Dołączył jednak do naszego teamu zdrowy rozsądek w postaci M., pod warunkiem, że zadeklarujemy się pokonać całość szlaku. Nie znacie M.- jej się nie odmawia. Nigdy 🙂

Weekendowe chodzenie po górach to jednak coś zupełnie innego niż dwa tygodnie codziennego przemarszu po 6-9h z przepełnionym plecakiem (dziewczyny, nigdy przenigdy nie bierzcie więcej niż max. 15-20% swojej wagi na plecy, choćbyście miały umierać z głodu i chodzić w jednych spodniach cały czas – i tak będziecie wyglądać beznadziejnie więc nie podejmujcie trudu ratowania swojego ego, nie warto). Byłyśmy nowicjuszkami więc nasze bagaże oscylowały w okolicach 18kg co po pierwszych czterech dnia dało się nam niesamowicie we znaki. Najlepszą częścią całej wyprawy jest to, że Twoje pragnienia zaczynają schodzić do minimum, a fakt, że przestajesz w głębi serducha chcieć czegokolwiek więcej niż zjeść i się umyć działa bardzo orzeźwiająco na codzienne podejście do życia. Ogromnym zaskoczeniem była dla nas jakość schronisk na trasie, lub właściwie jej brak. Co 2-3 odcinki można znaleźć dobrze wyposażony sklep i dostęp do prądu. Ciepłej wody doświadczyłyśmy raz – w Haut Asco. Gdybym mogła przyznać gwiazdkę za atmosferę w schroniskach otrzymałyby je Refuge de Manganu z gospodarzem w postaci Frederica, który dał nam chyba wszystko co miał, oraz Refuge d’Usciolu gdzie zapewne wciąż pamiętają o trzech niesfornych polkach. Jedno jest pewne – jeśli pokonacie te 180km w 15 etapach z kimkolwiek i się nie pozabijacie to musi być to prawdziwa przyjaźń albo miłość. Dzięki Wam K. i M. za wszystko! :*

Trasa – część północna /Calenzana-Vizzavona/ i południowa /Vizzavona-Conca/